อธิบายลักษณะของพืชทะเลทรายโดยย่อ

(1) พืชทรายยืนต้นส่วนใหญ่มีระบบรากที่แข็งแรงซึ่งจะเพิ่มการดูดซึมน้ำของทรายโดยทั่วไปแล้วรากจะลึกและกว้างกว่าความสูงและความกว้างของพืชหลายเท่ารากขวาง (รากข้าง) แผ่ออกไปได้ไกลทุกทิศทาง ไม่เป็นชั้น แต่จะกระจายตัวและเติบโตเท่าๆ กัน ไม่กระจุกตัวอยู่ที่จุดเดียว และไม่ดูดซับทรายเปียกมากเกินไปตัวอย่างเช่น ต้นวิลโลว์สีเหลืองที่เป็นไม้พุ่มมักจะสูงประมาณ 2 เมตร และรากแก้วสามารถเจาะดินทรายได้ลึก 3.5 เมตร ในขณะที่รากในแนวนอนสามารถขยายได้ 20 ถึง 30 เมตรแม้ว่าชั้นของรากในแนวนอนจะถูกเปิดเผยเนื่องจากการกัดเซาะของลม แต่ก็ไม่ควรลึกเกินไปไม่เช่นนั้นต้นไม้ทั้งหมดจะตายรูปที่ 13 แสดงให้เห็นว่ารากด้านข้างของต้นหลิวเหลืองที่ปลูกเพียงหนึ่งปีสามารถสูงได้ถึง 11 เมตร

(2) เพื่อลดปริมาณน้ำและลดพื้นที่การคายน้ำ ใบของพืชหลายชนิดหดตัวอย่างรุนแรง กลายเป็นรูปแท่งหรือรูปหนามแหลม หรือแม้กระทั่งไม่มีใบ และใช้กิ่งก้านในการสังเคราะห์แสงHaloxlon ไม่มีใบและถูกย่อยโดยกิ่งก้านสีเขียว จึงเรียกว่า "ต้นไม้ไร้ใบ"พืชบางชนิดไม่เพียงแต่มีใบเล็กเท่านั้น แต่ยังมีดอกเล็กด้วย เช่น ทามาริกซ์ (Tamarix)ในพืชบางชนิด เพื่อยับยั้งการคายน้ำ ความแข็งแรงของผนังเซลล์ผิวหนังชั้นนอกของใบจะมีความบางลง หนังกำพร้าจะหนาขึ้นหรือผิวใบถูกปกคลุมไปด้วยชั้นขี้ผึ้งและมีขนจำนวนมาก และปากใบของเนื้อเยื่อใบ ติดกับดักและถูกปิดกั้นบางส่วน

(3) พื้นผิวกิ่งก้านของพืชทรายหลายชนิดจะเปลี่ยนเป็นสีขาวหรือเกือบขาวเพื่อต้านทานแสงแดดจ้าในฤดูร้อน และหลีกเลี่ยงการถูกเผาด้วยอุณหภูมิสูงของพื้นผิวทราย เช่น Rhododendron

(4) พืชหลายชนิด ความสามารถในการงอกที่แข็งแกร่ง ความสามารถในการแตกแขนงด้านข้างที่แข็งแกร่ง ความสามารถในการต้านทานลมและทรายที่แข็งแกร่ง และความสามารถในการเติมทรายที่แข็งแกร่งทามาริกซ์ (ทามาริกซ์) เป็นเช่นนี้: เมื่อฝังอยู่ในทราย รากที่บังเอิญยังสามารถเติบโตได้ และดอกตูมก็สามารถเติบโตได้อย่างแข็งแรงมากขึ้นทามาริกซ์ที่เติบโตในพื้นที่ชุ่มน้ำที่ลุ่มมักถูกทรายดูดโจมตี ทำให้พุ่มไม้สะสมทรายอย่างต่อเนื่องอย่างไรก็ตาม เนื่องจากบทบาทของรากที่ชอบผจญภัย Tamarix จึงสามารถเติบโตต่อไปได้หลังจากหลับไป ดังนั้น "กระแสน้ำที่ขึ้นสูงจะช่วยยกเรือทุกลำ" และสร้างพุ่มไม้สูง (กระสอบทราย)

(5) พืชหลายชนิดเป็นพืชอวบน้ำที่มีเกลือสูง ซึ่งสามารถดูดซับน้ำจากดินที่มีความเค็มสูงเพื่อรักษาชีวิตได้ เช่น ซัลซ่าซัวเอดา และก้ามเกลือ